poor things

Zavallılar, bir bilim insanı tarafından hayata döndürülen genç bir kadının hikayesini konu ediyor. Genç bir kadın olan Bella, trajik bir şekilde ölür. Ancak sıra dışı bir bilim insanı olan Dr. Godwin Baxter beynini, bir bebeğin beyni ile değiştirerek onu hayata döndürür. Yorgos Lanthimos tarafından yönetilen, senaryosunu Tony McNamara'nın yazdığı film. Harika filmlerden biri

bayağı gündem olmuş bir film. eleştiriler çoğunlukla olumlu yönde. biz de arşivimize attık hemen, vakti geldiğinde izleriz. izlemek isteyen varsa bana ulaşabilir.

mükemmel film. izleyin, izletin.

yunan yönetmen yorgos lanthimos'un 2023 yapımı, müthiş filmi! başrollerde emma stone, mark ruffalo ve willem dafoe yer almakta. bir kitap uyarlaması olduğu için izlemesi epey zor ancak içine bir girdiğinizde çıkamıyorsunuz. film o kadar çok alt metinle dolu ki, izlemelere doyamadım. ki ben "sanatsal" tabir edilen filmlerin birçoğunu çok severim ve hatta çoğu kez çevremdeki insanlar benim bu sevgimle dalga geçer ancak bu film cidden iyi. çok çok çok iyi hatta. ilk bakışta "lan bu ne?" diyebilir hatta zerre sevmeyebilirsiniz ama bu film iyi. her salisesi klas ve her salisesinden kalite akıyor. konu itibariyle; trajik bir biçimde ölen bir kadın, sıradışı bir doktor tarafından yeniden hayata döndürülür. hayata döndürülürken de hamile olduğu için anne rahminde ölen çocuğun beyni genç kadına nakledilir. sonrasında genç kadın bir yetişkinin bedeninde, körpe bir beyinle hayata tutunmaya ve onu tanımaya çalışır. --- spoiler --- bella'nın ilk başlarda her şeyi cidden bir oyundan ibaret sanıp dış dünyayı tamamen eğlenceden ibaret görmesi insanı pek cezbetmese de cinselliği keşfettikten sonra -ki onu da zevkli bir zıp zıp oyunu sanıyor- insani ilişkilerin tamamen şiddet ve şehvet üzerine kurulu olması onunla birlikte izleyiciyi de sorgulamaya itiyor. bella herkesin her şey olduğu ya da bir tarafa çekildiği bir düzende gidip fahişelik yapıyor. yetmiyor, evlenmeden önce nişanlısına ben dünyayı görüp zevklerini tadacağım diyor. bu zevklere istediği şeyleri tıka basa yemesi ve içinden geldiği konuşması dahil. michel focault'un normal insan kurgudur tezi bella'ya cuk diye uyuyor. çünkü bella normalleşmeye başladıkça aşkın bile koca bir sahiplenişten, hatta kadının aşktaki rolünün bir tarlayla aynı değere sahiplikten ibaret olduğunu görüyor. bella normal bir insan olmaya başlarken dünyadaki tüm adaletsizliği ve eşitsizliği görüp canı yana yana ağlıyor. hem de öyle böyle ağlamak değil. ve tüm bu olan biten esnasında insan bir anlığına, tüm o sevişme sahnelerinin yetişkin bir kadın değil de, bir çocuk tarafından gerçekleştirildiğini anlayıp ürperiyor. çok çok çok iyi bir filmdi. ve farklı. ayrıca; ilginçtir, ilk defa bu denli iyi bir filmde insanın özünün tertemiz ve dosdoğru olduğunun anlatıldığını gördüm ben. bu yönüyle de eşsiz bir filmdi. kesinlikle izleyin. --- spoiler ---

iyi filmdi. fakat beni aşırı rahatsız etti. üzgünüm bu filme objektif yakalaşamıyorum. --- spoiler --- bella'nın paytak paytak yürüdüğü altı yaşından hallice bir zihinle bir adamla eğlenceli zıp zıp dediği seks sahneleri beni aşırı rahatsız etti. seksi yeni keşfeden bir çocuğun verdiği tepkileri gördüm. yetişkinin değil, bir "çocuğun". fark ettiyseniz fahişe olduğu sırada biraz daha büyüyor zihin yaşı ve karşısındaki erkeği seçmeyi, beğenmeyi ya da hikaye veya fıkra anlatarak az da olsa bağ kurmayı, öylece seks yapmayı istemiyor. fakat altı yaşındaki bir çocuk zihnindeyken kiminle yaptığının bir önemi yok. o anki ihtiyacını karşılaması kafi. acıkınca yemek ve çişin gelince işemek gibi. bilmiyorum. eğlenceli zıp zıp bana istismara uğradığım zamanlarımı hatırlattı. ben de bunu çok eğlenceli bulurdum bella gibi. neye maruz kaldığımı fark edene kadar. ama ben bu olayı deneysel bir olay olarak yaklaşamamıştım elbette. çünkü hayat bir film değil. ve bu farkındalığın zihinsel çöküntüsü çok ağır oluyor. neyse çok fazla subjektif bir yaklaşım oldu. filmin hakkını vermeliyim. evde hapis olduğu zamanlar, hayatı tanımadığı zamanlardaki siyah beyaz görüntülerden, hayattan zevk almaya başladığı zamanki cıvıl cıvıl renkler ve görüntüler derken hayatın gerçek yüzünü gördüğü zamanki cehennem kırmızısı boğucu renk psikolojiyi çok iyi yansıtmıştı. fakat verilmek istenen özgür kadın teması bir kadın olarak bana geçmedi. ben bella'da daha çok bir erkek profili gördüm karşımda. ki senarist de, yönetmen de erkekmiş. şaşırmadım. belki de amaç kadını değil de sadece insanı anlamaktır. kadının seçilmesinin sebebi de toplum baskısına en çok maruz kalan cinsiyet olduğu için. fakat kendi bedenimiz üretim aracımızdır lafı inanılmaz kötü bir feminizm orgazmı ve seks işçiliği güzellemesiydi. bi kere fahişelik yaptığı dönemde bile pezevengi tarafından torununu öne sürmesiyle bella'nın iyi niyeti kullanıldı. yani bella bir kez daha istismar edildi. ve en sonunda artık hiçbir şey hissetmediğini söyler oldu. ha bu arada bütün kadınlar bella'nın yaşadığı şeylerde hep bi endişe hissine kapılmış. karakterimiz psikolojik şiddet dışında bir şiddet türü yaşamıyor. fakat o sırada kadınların kafasında her türlü gerçekleşmesi yüksek ihtimaller beliriyor ve endişe duyuyorlar. bu üzerinde düşünülmesi gereken bir mevzu. yani kadınlar yalnızca toplumsal normlar sebebiyle değil de tekinsiz erkeklerden dolayı da özgür olamıyor. neyse sonuçta bu bir ütopya. --- spoiler --- özetle; iyi ama rahatsız edici bir film. hayatı olduğu gibi kabul etmeliyiz. öbür türlü bu acıyla baş edemeyiz sanırım.

filmle ilgili bir ayrıntı daha geldi aklıma. hemmen yazmam lazım. --- spoiler --- filmdeki bella'nın mastürbasyonu ilk keşfi sırasında vajinasına elma sokmasını hiç ama hiç anlamamıştım. birincisi elma vajina ağzı için fazla geniş çaplı bir obje değil mi? benim canım acıdı yahu izlerken. tamam hadi eni küçük diyelim. hiçbir kadın elmayla orgazm olmaz. kusura bakmayın da boyu biraz önemli. belli ki burada bir sembolizm kullanmış yönetmen. yasak elma metaforundan yola çıkıp cinselliğin hem cennetten çıkma tadına hem de yasak/günah kısmına gönderme yapmış. bence biraz zorlama olmuş ama yine de fena ayrıntı değil. --- spoiler ---